U MUZEJU NARODNOG POZORIŠTA PRIREĐEN PRIGODAN PROGRAM POSVEĆEN DAVORINU JENKU

Povodom zatvaranja izložbe „Davorin Jenko 1835–1914“, u Muzeju Narodnog pozorišta u Beogradu, u sredu 28. oktobra, priređen je prigodan program posvećen tom značajnom slovenačkom umetniku koji je skoro čitav radni vek proveo u Beogradu, od kojeg je veći deo posvetio našem Nacionalnom teatru gde je ostavio dubok i neizbrisiv trag kao dirigent, vokalni i instrumentalni pedagog, a naročito kompozitor.
U kratkom govoru, prisutne je pozdravio direktor Muzeja Dragan Stevović koji je, između ostalog, podsetio da je pomenuta izložba, koja je otvorena 16. maja ove godine u okviru manifestacije „Noć muzeja“,  bila prva međunarodna izložba priređena  u Muzeju Narodnog pozorišta.
On je naglasio da je postavku samo u toku te večeri videlo oko 3000 posetilaca.
U prvom delu programa, održana je promocija zbornika identičnog naziva kao i izložba - „Davorin Jenko 1835–1914“, u izdanju Arhiva Srbije i Arhiva Republike Slovenije, u kojem su objavljeni radovi sa naučnog skupa održanog prošle godine u Ljubljani.
O ovom značajnom izdanju govorili su Gregor Jenuš, Franc Križnar i Jelica Stevanović koji su, zajedno sa Jelicom Reljić, i autori izložbe.
U nastavku programa, održana je projekcija filma Dragomira Zupanca, u produkciji Radio- televizije Srbije, „Davorin Jenko – tvorac himni i budnica“.
U njemu autor muzički argumentovano prikazuje širok dijapazon muzičkih žanrova kojima se Jenko uspešno bavio - od gradskih vokalno-instrumentalnih formi preko tada izuzetno popularnih igrokaza (kojih je bio i utemeljivač) sve do ozbiljnih, simfoničnih tretmana instrumentalnih uvertira.
Narator Jovo Anđić prolazeći stazama i lokacijama bitnim za Jenkov život i delo - od Pančevačkog crkvenog pevačkog društva preko beogradskih institucija: Beogradskog pevačkog društva, Narodnog pozorišta, Kapetan-Mišinog zdanja (kao sedišta Srpske kraljevske akademije, čiji je postao član), kuće u Dositejevoj 33, koju je delio sa životnom saputnicom, prvakinjom Nacionalnog teatra - glumicom Velom Nigrinovom, do povratka u rodnu Sloveniju, gde se i upokojio pre 101 godinu - istovremeno oslikava kontekst vremena i sredine u kojoj (i za koju) je stvarao, ali i sam karakter umetnika.
Jenko je, između ostalog, i autor kompozicije „Bože pravde“, pisane kao završna horska numera za alegoriju u stihovima „Markova sablja“ koja je igrana u čast punoletstva kneza Milana Obrenovića, 11. avgusta 1872. godine.
Deceniju kasnije, postaje i, uz dužu pauzu, do danas ostaje državna himna Srbije.
M.B.